SANTEK - Erdem Şiiri - Mehmet Çoban

Hani derler ya “Kara bahtım kör talih” öylesine
Düşünceler alaboradır, hayat karışık, sanki rasgele
Hayatı bilgiyle, bilinçle yaşamak nasiptir kaç kişiye
“Devlet kuşu” konmadıkça, insan yaşamına, düşüne
Ortalama ömür yaşamaktır çoğu insanın nasibine

Yağmurun yağdığı gün bereket gelir mi düşlere?
Toprak doyarken, sular sel olup taşarken hediye
Bereket felaket, karışık, iç içe, neler gelir nasibine?
Sanki bilinmez yaradır göz göre, göre gelen düşlerime
Dikilirken, yıkılırken umutlar, çıkarım söyler bana ne

Erdem inmez hayata, gezinir güzel sözler içinde
Yazılara, romanlara, yasalara konu olur felsefede
Mısraları coştururken şiirde, güftede, bestede
Erdem yolculuktadır yaşamdaki başka düşlere
İnsan umutlar taşır, karartılar içinde hayallerde

Eyleme düşmeyen inanç, düş, erdemler hiçlikte
Gülücükler dağıtırken şarlatanların dillerinde
Enayilik sayılır yaşamını erdemleştirenler, gerçekte
Herkes tutarken çıkarın bir ucundan hırslar içinde
Sarılmak erdemlere ne kazandır, sorarım kendine

İnsan ararken erdemi, dostu, başka yerlerde
Var olur mu düşlerdeki hayat insanlık içinde?
Tüm şikâyet ettiklerim olmalı benden ötede
Güzellikler erdemler sarmalı beni benden içre
Belki o zaman coşar gelir umutlar gerçeğime

01.12.2009 - İzmir