Santa Monica Rıhtımında Şiiri - Sabri Gü ...

Günbatımındayım gidiyor güneşim
Dağıtıyor kır saçlarımı asi yeller
Gurbet fırtınası esiyor uzaklardan
Kopuyor dallarım ardı ardına
Dökülüyor yapraklarım birer birer
Çıplak kalıyorum akan zamanda
Beynimi emerken yavan böcekler
Bir şarkısın hüzzam makamında
Santa Monica Rıhtımı'nda.

Yangınımda küllenmemiş anılar
Dilime dolanan bir ninni yarısı
Dün ellerimle sallarken beşiğini
Bir anda büyüyorsun fidan boyunda
Aniden yutuyor seni azgın sular
Kayboluyorum Pasifik boşluğunda
Bu girdap bir hoş ediyor beni
Hicaz bir dalga bırakıyorsun ardında
Santa Monica Rıhtımı'nda.

Yoksun ama varsın ki bitmiyor özlemin
Bu ömür dar geliyor bana
Taşırken seni balıksırtında
Gelmese üstüme insanlar diyorum
Kimi kızgın, kimi çıplak, kimi aç
Hüzün yağıyor üzerime ansızın
Sevgine odaklanıyorum -ki sana muhtaç
Kızamıyorum bağıramıyorum
Biliyorum benimki bir nihavent sevda
Santa Monica Rıhtımı'nda.

Maviden kaçıyor işte martılar
Günden iz kalmıyor ufukta
İnce bir sızı kaplıyor yüreğimi
Aklıma düşünce tükeniyorum
Sarhoş oluyorum seninle sessiz bu barda
Bir kadeh içmeden başım dönüyor
Sesini duyuyorum suskun kemanda
Santa Monica Rıhtımı'nda.

Karanlık çöküyor ruhuma oğul
Işıksız bırakıyor karabasanlar
Devriyeler bağlıyor elimi kolumu
Son isteğimi soruyor yakamozlar
İçime çekiyorum seni bir solukta
Gözlerime doluyorsun
Kurşuna diziliyor bir ananın yüreği
Üstelik daha vakit varken yarına
Santa Monica Rıhtımı'nda.