Santa-Maria Şiiri - Tahir Yüksel

hırçın denizle boğuşan sen değildin dostluk için
sen değildin yepyeni ufuklara umut götüren
martı çığlıkları ve fırtına ıslıkları arasında
kıpırdanan palmiye dallarına uygarlık sunan
ve timsahların bulanık sudaki fokurtularından
apartmanların delik deşik ettiği
dupduru gökleri kurtaran
vahşî savaşın enkazından
yaraları sarmaya giden
sen değildin
sen değildin santa-maria

kemik veremine tutulmuş bir hastanın
eklemlerindeki sızıyı taşıdın denizaşırı
bilsinle diye

varsın bilmesinlerdi
kızılderililer
ve karaderililer
katranlara eş -uygar-lığını
ve de
kölesi olduğun ve silah ve afyon ve seni

günahların zirvesine tak kurdun
ve kurban ettin en taze çocukları
kusmuk kusmuk tüm dünyaya taşıyıp
hınçlı duyguları bir hamlede
güçsüz forsaların kürek darbeleriyle
ve tepeleme kin yüküyle
yırttığın deniz gibi
karanlıklardan
karanlık taşıyarak kara sahillere
vebâl oldun
vebâl oldun santa-maria