Bilseydim ben'i yüreğinde süs diye gezdireceğini
Adaklar adayacağıma,
Aşıklık süsü verirdim sana...
Aşkı katli vacip gördün hep ama,
Katlini de hiç cazip görmedin menfaat uğruna...
Yokluğunda şiirlere vurdum kendimi
Kıyıya vuran yengeçler gibi...
Bir onlar anladı derdimi;
Dizelerle yendim yokluğunun fendini...
Tak takıştır şimdi kulağına yanık cümlelerimi;
Ak pak bir ezgiyse yine beklediğin,
Ninnileri küçüklüğünde söylerdim...
Şimdi büyüdün ya hani(!)
Tokadını sansürsüz yiyeceksin şiirlerimin...
Kayıt Tarihi : 27.1.2011 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!