Sansürlü Hakikat Şiiri - Canan Aytın

SANSÜRLÜ HAKİKAT

Yalan yok!
Dara düştüm,
Yıkık kentlerin tuğlalarından yeniden örüyorum bedenimi
Özgürlükçü siyah duvar yazılarının altında yosun tutarken kalbim
Tutsaklığımı inkar edecek değilim
Soğuk ruhların dokunuşları midemi bulandırıyor artık
Taş olup soğumak, donup kalmak var dualarımda
Öyle suya, duvara anlatmak gibi de değil hani derdimi
Cami avlusuna bırakılmış tüm güzel düşlerimin saçlarından kavrayıp
Vicdansızların yüzüne çarpmak şimdi en büyük hayalim

Çukurdayım, cehennemin en dibinde
Zebanilerin dizinin dibinde
Bir yaratılana kaç mezar eşilir ki
Yattığı yeri belli olmayan, o kadar kemik yığını sızlarken hem de
Küçük mutluluklarıma nazır,
Küçük kıvılcımlara hazır bekliyor fünyem
Çok görmüyorum
Her türlü hezimete alışıkken bünyem
Suçlamıyorum da hiç kimseyi
Çünkü, ismimden farklı yazılmış künyem

Biliyorum
Kimse itmedi beni bu kedere
Ben kaydım tüm gülüşlerden
Uçurumlardan düşerken, uzanmadım bile gökyüzüne
Çünkü hayatın beni tutacak elleri yoktu
Sustum, beni kendimden edecek her bedele
Kirpiklerinden tutunmaya çalışırken bir ömrün
Kaç defa ölümün kıyısından döndüm
Badirelerime kayıt bile tutulmadı
Hay adaletine tükürdüğüm dünya
Yaktılar şiir defterimi, gözlerimin önünde
Alevinde duman duman ben tüttüm
Ağladım her bir satırına
Divitine, hokkasına
Gözyaşlarımı ben sildim
Külünü sürdüm dudaklarıma
Lâl oldu sustu dilim,
kesildi selâmım beyaz kağıtlara
Yüreğimin selâsını ben okudum
Yine vicdansızca canına ben okudum

Allah belâmı versin
Az yandı
Biraz daha yansın ciğerim
Ayaza kesmiş düşlerimden koparıp aldılar canımı
Yeni bir acıyı örttüler üzerime
Zimmetlerine geçirdiler her hatıramı
Yalandan biraz mavi döktüler
Hendekler kazıp ömrüme,
Sonsuza dek defolup gittiler

Yoruldum artık; yeter!
Yüreğimi daha fazla yormayın
Gayrı safi bir mesele benimkisi
Laf olsun diye bir şey sormayın
Görmemezlikten gelmekse sizinkisi
Farzedin ki; bir Canan gitmiş bu alemden
Bir tane daha gelir mi? bilemem ama
Aman ha; sakın siz rahatınızı bozmayın!

Canan Aytın (16.01.2021)