Şanslıydık Şiiri - Serkan Şeremet

Şanslıydık

Gecenin bir yarısı saklambaç oynar, korku nedir bilmezdik.
Komşunun camını kırar, kaçardık da
Muhakkak terimizi silen biri olurdu maçlardan sonra.
Bir kamyon dolusu denize gider
Üç gün yoğurtlu gezerdik.
Televizyonda Şaban çıkar
Üzerine günlerce konuşur gülerdik.
Hababam Sınıfı’nın gençliğe hitabesiyle,
Gözümüzün yaşını silerdik.
Bisikletlerimiz yoktu...
Kabak ama son model tekerleklerimiz vardı.
Ve misketlerimiz, tarak çekmesi yasak olan.
Uçurtmalarımız vardı ellerimizle yaptığımız
Boy boy, renk renk
Hüzünlerimiz vardı…
Mahallemizin yaşlı teyzesi vefat etse radyolar susardı.
Şehit haberi duyulsa buz keserdi oda, ev
Bayrak penceredeki yerini alırdı.
Askere gitmeyene de kız vermezlerdi sanki öyle derlerdi.
Bayramlarımız vardı; şekerli poşetlerimiz
Ellerimizde gururla taşıdığımız bayraklarımız vardı.
Şanslıydık.