Benim küçük serçem,kırlara uzanmış çiçekler gibi,
Uzanıyor sevgiye...
Saçları rüzgara veda eden bir yaz güneşi...
Ruhuyla gökkuşağına sarılıyor; çocuk kalabildiğin için.
Ve gözlerini kelebeklere hediye ediyor;
Çünkü benim serçem onlar kadar kısa yaşıyor.
Ama ömrüne sığacak kadar derin şeyleri
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla