Şansına Küser Şiiri - Sefil Dostum

İnsanın kötüsünü sen niye sevmişsin
Kaderim böyle kendine şans görmüşsün
Sonrada onla ölüme dek razı gelmişsin
Şansına küsüp kaderim böyle demişsin

Kalbinin sızısına güvenip koynuna girmişsin
Dönüşüm yoktur bir yerde demişsin
Kötüye sonunda eş yoldaş olmuşsun
Şansına küsüp kaderim böyle demişsin

Dost düşmanı sen pek düşünürdün
Yaptığın hatalarla düşmanı sevindirdin
Sonunda kara günlere sen de girdin
Şansına küsüp kaderim böyle demişsin

Şu Sefil dostum nerededir bir daha görsün
Sevdiği yarde dardadır bunu bilsin
Çağırdığı biri varsa o da sensin
Şansına küsüp isyan edeni incitmeden sevesin