Şansın yok uyursan!. Şiiri - Ekrem Çiçek

Şansın yok UYURSAN! (CAN ÜŞÜYOR)

Ağla EYLÜL, ağla;
Canları BİÇİYOR Ekim
Donuyor Van, titriyor,
Dünyayı OYNATAN kim?..

Başını duvarlara vur zaman;
Tarihlere İZ DÜŞTÜN
ÜŞÜYOR CAN, Donuyor VAN,
Çocukların bakışında ÖLMÜŞTÜN!..

Tam dokuz şiddetinde;
Can kalmadı kemiğinde-etinde,
Gözünü toprak doyurdu,
Para etmedi SERVETİNDE!..

CAN ÜŞÜYOR, DONUYOR VAN;
Çocukların yüreğinde tufan,
Neden, niçin yaşadıkların?
DUR! DÜŞÜN bir AN!...

Hainler kucağında;
NAMERT her yerde
Çıldırmış durumda zaman,
Engel olacak NERDE?..

Van da bir çocuk ağlıyor;
Ruhunda 7.4 ün darbesi
Van da bir çocuk yanıyor,
KAİNATI PARÇALIYOR SESİ!..

Bebeler ağlıyor Van da;
Gözyaşları donuyor
YALVARAN AVUÇLARINA,
Sahipsiz kuşlar konuyor!..

UYUMA EY MİLLETİM;
Miladındır VAN DEPREMİ
Hadi GÖSTER VARLIĞINI,
Sendedir ACILARIN MERHEMİ!..

Fırtına, dolu, kar geliyor;
Çadırında yanıyor bebeler
AĞIR bir SINAVDASIN,
Daha neler göreceksin, daha neler?!..

Nereye koşuyor dünya?
İnsanlık nereye gidiyor?
Verdiğini alıyor hayat,
Herkes EKTİĞİNİ BİÇİYOR!..

Yer vurur, gök vurur;
Şansın yok UYURSAN
Ne yazıkki nefsinin peşinde,
HEP UYUMAKTA İNSAN!..

Van da bir çocuk üşüyor;
Isıtmıyor yanan çadır, yanan beden
Akıllarda hep O SORU,
NEDEN RABBİM, NEDEN?...

Tarihin EN AĞIR DARBESİ;
KARA DELİK yutuyor
Batıyor-boğuluyor millet,
Uzanan eli KİM TUTUYOR?..

Yeri-göğü inletiyor;
İmdat İMDAT çığlıkları
Kurtaran yok mu dünyada,
Bitti mi KULUN İnsanlıkları?

Susuzluk, kuraklık, AÇLIK;
SAC AYAĞIDIR dengeyi kuran
Can-canlı kalmaz, hayat biter,
KIYAMET KOPAR her AN!..

Çiçek derki; bir SON VER gidişine;
Aslına dön, kendine gel
İNSANLIĞI KAT HER İŞİNE,
Uzanıyor bak o MUHTEŞEM EL!..