Şans yok... Şiiri - Sami Arlan

Aşktan yana şansım yok ki,
Hangi dalı tutsam elimde kalıyor
Kalbim boş aşka susamışım,
Gerçek sevgiyi buldum derken kapanıyor.

Derler ya güvendiğim dağlara kar yağdı,
Sevdiklerim bana dolu, taş yağdırdı
Tüm sevgimi, kalbimi onlara açtım,
Aldatanlar, yalanlar, sahte sevgiler.

Güvenmiştim bir Güle, oda fos çıktı,
Evliydin de, Gülüm neden kalbimi çaldın,
Dalganı geçtin, vaktimi boşa harcadın
Senin için rüyalar gördüm, şiirler yazdım.

Kapıldım sevdaya, ama ona inandım,
Sultandı, aşkım, bir tanem, yakışıklım derdi,
Minyon tipli, yüzü gülen, güzeller güzeliydi,
Karşılıksız sevgi, kalbimi doldurmuştu,
Güvenimi aşkımı kazanmıştı Melekti,
Gülerdi, güldürürdü, tansiyonu vardı,
Heyecana gelemezdi, sevdi mi severdi,
Mutlu hayat vardı, ama oda gümledi.

İtimadı, güveni yoktu, şüphe içinde idi,
Bir günlük beraberlikte oda bay bay dedi,
Yok be kardeşim yok, şans yok bende,
Aşk, sevgi nerelerde sen gördün mü,
Oralarda var mı,
Satılıyor mu satan var mı nerde...