Şans...Kader...Kısmet... Şiiri - Ulvi Ziya

İster bahar olsun mevsim; ister yaz,ya da kış...
Şans yâverse,umutlandırır cihâna bakış...
Ezelden kara bahtlı gelmiş ise dünyâya;
Çiçeklere garkolsa, onun için karakış...

Gayret eder,onarır,ellerin olur alkış...
Başkası yakar yıkar,göze batar bir kalkış...
Yürü kulum denmişse,her işi âsân olur;
Kader bozuksa eğer,çıkmaza varır,varış...

Bâzıları zanneder şansı insan yaratır...
Hîle yapar,mal yığar; şeytanları aratır...
Ne kadar yükselse de sonunda ipler kopar;
Rabbın yazdığı yazı,ikbâlini karartır...

Sıçrar çekirge gibi; yükselir,sonra düşer...
Hırs ve kinle dopdolu,hasmına kuyu eşer...
En sonunda anlar ki bu çabalar boşuna;
Takdîr-i İlâhîye boyun eğmeli beşer...

Cüz'î irâde yorar,umduğunun peşinde...
Bahtını kendi yapan,yanar hırs ateşinde...
İrâdeyi,kaderle bir hizâda,sürmeli;
Şanslı olan,zafere ulaşır,o işinde...