İster bahar olsun mevsim; ister yaz,ya da kış...
Şans yâverse,umutlandırır cihâna bakış...
Ezelden kara bahtlı gelmiş ise dünyâya;
Çiçeklere garkolsa, onun için karakış...
Gayret eder,onarır,ellerin olur alkış...
Başkası yakar yıkar,göze batar bir kalkış...
Yürü kulum denmişse,her işi âsân olur;
Kader bozuksa eğer,çıkmaza varır,varış...
Bâzıları zanneder şansı insan yaratır...
Hîle yapar,mal yığar; şeytanları aratır...
Ne kadar yükselse de sonunda ipler kopar;
Rabbın yazdığı yazı,ikbâlini karartır...
Sıçrar çekirge gibi; yükselir,sonra düşer...
Hırs ve kinle dopdolu,hasmına kuyu eşer...
En sonunda anlar ki bu çabalar boşuna;
Takdîr-i İlâhîye boyun eğmeli beşer...
Cüz'î irâde yorar,umduğunun peşinde...
Bahtını kendi yapan,yanar hırs ateşinde...
İrâdeyi,kaderle bir hizâda,sürmeli;
Şanslı olan,zafere ulaşır,o işinde...
Kayıt Tarihi : 15.2.2007 07:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!