Ben ne kadar şanslıyım annem
İyi ki varsın, iyi ki annemsin
Gözlerin ne renk anne?
Ela ne demek?
Gökyüzü ne renk anne
Mavi ne demek?
Bak sana çiçekler getirdim
Elimi bir şey acıttı
Diken biliyorum
Gül’müş tuttuğum
Gül ne renk anne?
Kırmızı ne demek?
Dikenin rengi ne anne?
Rüzgar ne güzel esiyor
Tenimi okşuyor usul usul
Senin ellerin gibi
Ellerin ne renk anne
Rüzgar ne renk
Deniz ne kadar büyük
Senin yüreğin kadar var mı anne
Deniz ne renk
Mavi ne demek anne
Başımın üstündeki bu vızıltılar
Bu gürültü ne anne
Silahlar ne renk
Mermiler ne renk anne
Hiç havada gördün mü sen onları
Nereye gidiyorlar bu kadar hızlı
Mermiler yağmurdan hızlı mıdır anne
Sahi yağmur ne renk anne
Gökyüzü ne renk?
Mavi ne demek?
Kayıt Tarihi : 9.3.2008 23:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ofisimin penceresinden bakarken, bir annenin görmeyen çocuğunun elinden tutup, sevgiyle karşıdan karşıya geçirirken içim bir tuhaf oldu. O anneyi görmek gerek. Belli ki; yavrusu sadece görme engelli değil, aynı zamanda zihinsel özürlüydü. Elinden tutuşu, ona bakışı, görmediğini bildiği halde gülümseyerek konuşuyor olması; hem ne kadar şaslı olduğumuzu dokundurdu içime, görüyor olmamız nedeniyle, hem de başka yerlerde ki çocuklar geldi birden aklıma. O da şiirin sonunda..
![Atila Günal](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/09/sans-38.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)