Şans Şiiri - Nasıf Acar

İyi ki öğretmenim,
Şanslıyım ...
Ve iyi ki,
Gülümsemelerimden,
Geleceğe ışık tutan (yayan)
Sevgili çocuklarım....
Bugün,
1on dört yıl önce ,
Mini minicik,
Ellerine gelen,
Evlatlarımdan,
Engincan HASÇELİK
İle karşılaştım.
Uzaktan görünce,
Bu adam,
Bana neden gülümseyerek,
Bakıyor diye,
Kendi kendime sorarken,
Gülüşünün kimliğini okudum.
Engincan’ım ellerimi öptü,
Çok mutlu oldum...
Bana kahve ısmarladı.
Kırk yıllık hatırı olandan,
Bilmem yaşar mıyım?
O zamana kadar,
Sakallı, bıyıklı, küpeli
Kendi ellerimle yetiştirdiğim,
Bir dostum oldu benim de....