Sanrılar Şiiri - Ateş Hırsızı

Raif efendi gibi aşık oldum bir resme önce
Sonra seni gördüm 3 gece 3000 gece oldu gözlerimde
Allah kahretsin demişsin ya cezamı beklerken mahkemede
Sensizliğin yani hiçliğin en büyük ceza olduğunu söylememişti hiç kimse
Sana anlattığım her şey gerçekti bir kaç şey haricinde
Kabil'in çocukları da sever ne kadar kötü olsalar da
Ben Hüseyin'in başını alan kılıç oldum
Sense Hüseyin'in yanında savaşan
İbrahim'in taşladığı şeytan oldum
Sense İbrahim'in bıçağına yatan İsmail
Senden benden ne kaldı geriye
Ben burada sürgünde sen ise sevmediğin bir şehirde
Umut olmadan yaşanır mı? Herkes Baba olarak doğar mı?
Benim ruhum ölmüşken vücudumun yaşaması neden?
İlahiyatçılar yalan mı söylediler bize
Senden geriye bir çakmak iki kitap bir de not mu kalmalıydı gerçekten
Keşke tehditler küfürler savursan keje gibi sessizliğe mahkum etmesen
Sensizken korkularımı bir bir yendim
Cennetinden kovulmuş Adem oldum yaşamaya mahkum edildim
Sonsuz bir ceza hangi kitapta yazıyorsa söyle
Sözlerinle kelimelerinle beynime bir kurşun sık lütfen!