Sanrıdır Belki De Yaşanılanlar

Hoşçakal,

Dile getirdiğim son kelimelerden bir tanesiydi

Uzaklara bırakırken duygularımı

Soluk almadan, dimdik duruşlar sergilerken etrafa

İnancımın emrettiğini yapmaya çalıştım belki de

Belki biraz kırdım, belki biraz üzdüm

Sorumsuzluk bilincinden öte, sadakat ile perçinledim duygudan yana inanışlarımı

Bir mektup bu uzaklara yazdığım

Bir iç döküş, bir haykırış ve bir…

Yaşanılanların hepsinden bir kaçış, bir serüven bu çekip gidiş

İstibdat mevsimi bakışlarımı Sana bıraktım

Rengi solmuş gökyüzüm Sana emanet

Vapurların kalkış seremonisini, martıların şakıyışını ve çocukların gülüşünü arkama koydum

Yüreğim dolu, başım dik, inancımla baş başa uzandım oralara, uzaklara

Bir gün yolum düşerse bu özlediğim diyara

Orada olmanı o kadar çok isterim ki, Seni bulmayı, kokunu, gülüşünü, küçük sitemlerini

Sana dair her şeyi isterim yeniden, bir çift sözü bile

Tutarım o zaman ellerinden, bakışlarım bakışlarına karışır, soluk alışlarım soluk alışlarına

Ama gelip de bulamazsam Seni,

İşte o zaman devrim şarkılarını haykırırım Seni benden alana

İşte o zaman kuşanırım modası geçmiş nefretlerimi

İşte o zaman büyürüm küçülmüş bedenimde

Uzaklardan yazılan bir mektuptur bu

Şairin duygularına aldırmayın, sanrıdır belki de yaşanılanlar

Lakin Sanrı değildir uzakta bırakılan.