Sanrıdan Tanrıya Şiiri - Yavuz Baki Dicle

Perdelerden düşüyor rüzgar
Pencerem uzaklara bakıyor
Yol yordam bilmeden ilerliyor bakışlarım
İki düşünce arasında fiilleşiyor cümlelerim
Hep bir ırmak geçiyor içimden
Uzanamadığım bir coğrafyanın serinliğiyle akıyor
İkilemim sanrıdan tanrıya bir yol…

Yağmur başlamak üzere
Gök kızıl bir senfoni grubu
İmgelerde notalı bir eda içinde
Çığlık çığlık büyüyor türkülerim
Ellerim uzanıyor göğe
Sanrım tanrılaşıyor, başım düşüyor yere…

Öfke ile su içiyor çocuklar
Kanatlarına bir ölüm çükmüş kuşların
Hep yükselen bir ses var uzaklardan
Hep dağlarımı inleten, çığlığımı dindiren bir ses
Dilim sanrıdan tanrıya bir yakarış…