Bu sabah yine seni düşündüm
Seni düşündüm, çiçekler açtı sonra...
Sen gittin en çok çiçekler küstü sana...
Gitmek çözüm değildi, biliyorsun...
Beni çözümsüzlüğe itiyorsun...
Bir de martılar küstü sana...
Seni düşündüm tüm uykularımda
Seni düşündüm rüyalarımda, kabuslarımda
Saçların bir ip oldu, yokluğun zindan
Çekip aldı beni, dipsiz kuyulardan...
Sonra çiçekler tekrar açtı
Ve martılar bozdu küskünlüğünü
Zaten kimse karşı koyamaz bir gülüşüne
Bunu bir ben bilirim,bir de martılar...
Sonra bir şey oldu birden...
Güneş kayboldu önce
Gözümün biri kayboldu...
Kıyamet koptu sandım
Sağa baktım,sola baktım
Ve sana baktım,sana baktım
Saçlarına uzandım, saçların aktı
Gözüm önüme aktı...
Şimdi martılar küs, çiçekler solgun
Seni düşünen ben
Yine yorgun,yine yorgun.
Kayıt Tarihi : 8.12.2018 13:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!