Sanrı Şiiri - Zübeyde Demir

Bilmezdim, rüyanın sabahında uyanır seyyareler;
Zindan olur kara eller ve ruhumda gezinirler,
Vur patlasın meyhaneler, sokaklarda cümbüş olur
Şeytan iki yakamdan tutup iter beni vecde.

Açsam içeri akacak, yakacak beni seyyaleler…
Zahmet vermez senin açtığın yolda dikenler,
Divaneler aşk şarabını zemzem gibi içmiş olur,
İnsan isyan eder ve uyur da umudun beşiğinde.

Sanki hırçın bir kor olur üstümde beni dinler,
Hançeri aşk biler, düşman olur gözlerimiz.
Göklere uzanan duada bir aguş gibi diller,
Ruhum sürünür önünde, yetim kalır hislerimiz