SANRI..
İçimdeki sessiz feryatların korkusu,
İyiliğin fakir ama umarsız yüce sesi..
Zenginliğin çekici aşağılık kötülüğü,
İkisini beraber büyüttüğüm çaresizliği..
Hangisini beslesem onun kazandığı,
Boş bir tabutun son gereksiz çivisi..
İçimdeki katilin ilk ve son çırpınışları,
Bekliyor aydınlığın bedbaht kırıntılarını..
Martıların çığlıklarının amansız yakarışı,
Ağlayan çocukluğumun sessiz yalnızlığı..
Bekler ölümünü biten son anın dinginliği,
Akmakta olan kanın ılık oh çeken sanrısı..
..
Ali Ulvi KurtoğluKayıt Tarihi : 21.12.2022 23:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
02.06.2022
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!