Sanrı Şiiri - Yusuf Nusret Taşcı

Telkin etmiştim karanlık suratlara,
Teşhisi imkansız kronik yalanlara,
Derinliği olmayan müsvedde insanlara,

Potansiyel bir ziyan ya da afili bir yığıntı,
Bu hayat sanrısında tek ben miyim sığıntı?

Çetrefilli sorgular, ahenkli bir serzeniş.
Olduramamışlık, yazgıyı kabulleniş.
Sürgülenen kapılar, meşakkatli direniş.

Potansiyel bir ziyan ya da afili bir yığıntı,
Bu hayat sanrısında tek ben miyim sığıntı?

Umut tazelerken sevginin boy aynasında,
Şimdi sıkışıp kaldım melankoli terasında,
Feryat figan haykırdım ömrün orkestrasında,

Potansiyel bir ziyan ya da afili bir yığıntı,
Bu hayat sanrısında tek ben miyim sığıntı?

Hatırlattım kendime en pastel zamanları,
Batağa dönmeden önce yaşantı pınarları,
Daha tükenmemişken heves bataryaları,

Potansiyel bir gol ya da afili bir penaltı,
Bu hayat sanrısında belki vardır parıltı?