Dalga misali şimdi gönlüm şahlandı.
Elimde olmadan şuan köpürüyorum.
Ateş gibi her anım her yerim yandı.
Ağlamak yetmiyor, acıyı tükürüyorum.
Zaman yetmiyor seni unutturmaya.
İçimde bir sen oldun tutamıyorum.
O güzel yüzün birden düşünce aya,
Her şeyi ve seni unutamıyorum.
Gidişin acıydı yokluğun ölüm bana,
Yalvarmak nafile yine inanmıyorsun.
Aldırmadan giden şu zalim zamana,
Sanmıyorum ki benim gibi yanmıyorsun.
10–02–2008
(Meleklerin Ezgisi Kitabından)
Yusuf BozkayaKayıt Tarihi : 10.11.2010 19:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Bozkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/10/sanmiyorum-ki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!