Sanmıştım Şiiri - İsmet Öztürk Ankara

Ben delicesine severken,sevmedin niye?
İhtiyacım varken sıcak sevgine
İki damla gözyaşı bıraktın hediye
Bende gerçek aşkı buldum sanmıştım.

Tutar dalım kalmadı gönül bağımda
Gülerken güller açardı,gül yanağında
Aldatmayı nerden öğrendin taze çağında?
Bende gerçek sevgiyi buldum sanmıştım

Geçmişte yaşanan günlere şimdi hasretim
Anam,babam varken,ben oldum öksüz,yetim
Seninle yaşamaya yeterdi kudretim
Bende yalnızlığı terk ettim sanmıştım.

Aşkım intihar etmiş darağacında sallanır
Sen yoksun kollarım,hep boşlukta bağlanır
Yar kendini cennette bir melek mi sanır?
Bende gerçek hayata döndüm sanmıştım.

Sevilmeden sevmeyeceğim,ömrüm boyunca
Zoraki değil,hem dostça,hem de insanca
Sen ki gönlümdeki eski tazeliğindeki gonca
Bende kendimi mutlu oldum sanmıştım.