Sanmıştım Şiiri - Mustafa Apaydın

En zifiri gecenin en koyu karası;
Karanlıkta ay sanmıştım ben seni!

Uzun kış gecelerinin soğuk ayazı;
Güneşe özdeş sanmıştım ben seni!

Zulüm bakışlı, görmeyen halimi;
Gözleri insaflı sanmıştım ben seni!

Kalbimi ateşe atıp duman kokutan;
Ruhu gül kokar sanmıştım ben seni!

Kedere mahkûm eden, korkutan!
Azat edersin sanmıştım ben seni!

Yaşama sevincimi öldüren cellat;
Her derde ilaç sanmıştım ben seni!

Huzursuz gecelerin yegâne sebebi;
Fasılasız uyku sanmıştım ben seni!

Bir günde bir yıl yaşlandıran fert;
Bitmez gençlik sanmıştım ben seni!

Lahza lahza cehenneme atan günah;
İreme çıkan yol sanmıştım ben seni!