Sanmışım Şiiri - Özlenen Deniz İnanç

Ettiğin aşk sözleriyle
Sandım ki tanrıçayım
Kadınım dediğinde
Sandım ki, göçebe ruhunun son obasıyım
Can içre cananım dediğinde
Sandım ki, üşüyen yalnızlığının yün yorganıyım
Sandım ki, gözlerinin feri, dizlerinin takatiyim
Sandım ki, sevdiğin, sevdiceğin
Uğruna şiirler yazdığın köylü kızınım.
Sandım ki, gönlünün sultanı
Hiç bitmeyecek aşkınım.
Sandım ki, viran olmuş gönlünün yeni filizlenen
solmayacak goncasıyım.
Sandım ki başının tacıyım
Kirpiğinin karası, alnının silinmez yazısıyım.
Sandım ki, sen ummansan da
maviliklerinde kaybolmak istediğin denizim, denizinim
Sandım ki, yandığın yaralınım
Solduğun karalın, öldüğün maralınım.
Sandım ki, teninin ilacı
Bedeninin sönmeyecek ateşiyim
Sandım ki bir şarkı mesafesinde özlediğin özleneninim
Sandım ki, sen bensin, ben de sen
Ne ben sensiz nefes alırım, ne de sen.
Meğer ben hep sanmışım.
Şimdi sanmışlıkların inleyen sızısıyla baş başayım.

05.05.2010