Sanmarena Şiiri - Hasan İskenderoğlu

Sanmarena…
Sana karşı duygularım yoğun,
Duygularım karman çorban,
Duygularım sahipsiz,
Duygularım yapayalnız sanmarena.

Vuruldum ben sanmarena,
Önce gözlerine vuruldum,
Sonra yumuşacık bakışına,
Kendimi sana bağışladım,
Seni kendime hapsettin,
Sadece seni düşündüm sanmarena,
Kendimi sokaklara attım,
Sıralı ışıklara baktım,
Sen yoktun ışıklarda,
Ben güneşe ulaşamadım.
Yağmur altında gezdim,
Her damla değince tenimin sıcaklığına,
Dokunuşunu hissettim.
Bana bir buse verecektin,
Sanmarena….

Beni ağlatırlardı sanmarena,
Ama sen hep içimdeydin,
Beni hırpalarlardı,
Kapı kapı kovulurdum,
Ayazdı hava bazen üşürdüm,
Ve ben sanmarena,
Seni öylesine severdim ki,
Senin o sıcacık kapında dururdum.
Seninle yaşardım ben sanmarena,
Bir kez olsun seni görebilmek için,
Son bir defa belki de dokunabilmek için,
inatlaşırdım ölümle.
Tedavisi mümkün olmayan hastalıktın,
İleşmek istemezdim,
.
Açtım sanmarena,
Neymiş ekmek parası aşkın varken,
Senin için
Senin aşkınla ölmek isterdim sanmarena…
Sana açtım sanmarena,
Hep yüreğimde bir damla yaştın,
Bu dünyada yüreğimi bir sana açtım.
Sanmarena…