Siz daha önce hiç deli gördünüz mü bayım?
Delirmaye ağlayan bir çift göz fark ettiniz mi;
Ben sizi fark ettim bayım..
Uzaktaydınız..
Peki siz hiç
...hayalle gerçeği karıştıran bir delinin çığlığını duydunuz mu bayım?
Çığlığımı fark ettiniz mi uzaktan?
Ben sizin suskunluğunuzu fark ettim.
Canım yandıkça gelen bir çığlık değildi bu;
Ne de sizin suskunluğunuz karşısında atılan bir çığlık..
Bir tek delirmektendi.
Kulaklarınızı tırmalamadı,
İçinizi kemirmedi bu çığlık,
Bir tek bana yetti.
Ben deliliğimle bir tek kendime yettim;
Size yetemedim bayım, öyle değil mi?
Affedin beni.
Affedin ki rahat bir uyku uyuyabileyim..
"Hayır bu bir ölüm uykusu değil!"
...bu sadece yorgunluğun uykusu.
Ben yoruldum bayım.
Siz her sustuğunuzda ben daha çok yoruldum.
Fark etmemenizde yoruldum;
Fark etseydiniz asıl o zaman susmazdınız.
Yoruldum bayım;
Görmediğiniz deliliğimden,
Duymadığınız çığlıklarımdan yoruldum.
Hep bekledim gelmenizi yakınıma..
-Sonunda.!
Yakınıma geldiniz..
Hazır siz yakınıma gelmişken sorayım:
"Siz daha önce hiç deli gördünüz mü bayım?"
-Sanmam.
Damla ÇolakKayıt Tarihi : 3.11.2022 09:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!