Sanmam Şiiri - Kemal Doğanay

Gönül bağım koptu giderim dersin,
Kaldın buralarda gidersin sanmam.
Zenginlik istedim verecek dersin,
Allah’a yalvarsan verecek sanmam.

“Vermeyince mabut neylesin Mahmut”
Şu dağın ardında kaldı bir umut
Geleceğe say da geçmişi unut
Seninde yüzün gülecek sanmam.

Tırmanma boşuna dağlar yücedir
Halini sorarım halin nicedir?
Sırat dedikleri kıldan incedir
Günün geldiğinde geçersin sanmam.

Yunus Emre gibi asa elinde
Mevlana misali aşk’ın dilinde
Ben seni ararım sazın telinde
Aradığın sözü bulursun sanmam.

Doğanay’ım yazdım senin Aşk’ına
Geleceğim dedim senin köşk’üne
Ne yardımlar yaptım bilsen düşküne
Sevabını sen de alırsın sanmam.