...Sanmalarımın tükenişi...

Gülmek hiç bir zaman bana kalıcı değil...

Beynimde kuyruğunu yakalamaya çalışan bir kedi...

Ve...

Sanmalarımın tükenişi...

..........Cesurca söylenen seni sevemedim, kelimesi. Adını bir türlü bulamadığım (duyamadığım) iç dönüşlerimde ruhumun çığlıkları...

..........Neden, kelimesinin Her geçen dakika (N-E-D-E-N) halini alışı Bana bakan gözlerdeki boşluk hiç bir ifade sunmayan banane, hallerimi beni böyle yıldıran. Sevgi kelimelerimin sunuş kısıtlaması,

..........Aşk sana değil, senden hariç herkese kelime dokunuşluğuyla ifade edilmesimi...

..........Peki ne yaptım ki bu tavır bu sözler kulağımı tırmalıyor sevmekmi suçum içimden gelerek başkalarının değil benim kelimelerimde...

AŞKIM, CANIM, BİTANEM, NEFESİM... diye yansıttığım ve hakiki iç sesimdi oysa yazılarımda ve şiirlerimde hiç bir zaman kullanmayacağım alıntı sözler değildi hayır, benim olmayanı diyemedim benim diye, kimsenin ne duygusuna sahip çıktım nede bir metasına istemem ki asla...

..........Kimi zaman kendi başıma yürüyorken farilya yalısında yanıma gelirken yazdan kalmış kırılmış cinsleriyle kuyruk sallaya sallaya çamur, badem, kömür, şapka, neva, daha adını koymadığım onlarcasıyla ne kadar sahici sevgileri istedikleriyse başını okşayan bir el birde belki olurya akşam yemeği...

..........Hiç bir şey istemedim senden, Yüreğinde küçüçük bir yerden başka...

Apsopo, Asena Segapo...

........................................................Sustum...