Sanmaki Yaşıyorum Şiiri - Zeynep Çelik

Sanma ki yaşıyorum,
Her gün yokluğuna koşuyorum,
Sanma ki yokluğuna alışıyorum,
Tek başıma kaderimle savaşıyorum!

Terk edilmişliğin acısını yaşıyorum,
Uzatma ellerini bana,
Sarmaşıklar sardı bedenimi,
İstesem de dönemem geri..!

İstemiyorum bana uzattığın elini,
Sen giderken kırdın benim bileklerimi,
Tutmaz artık ellerini,
Unut gitsin bu beni..!

Unutma giderken öldürdün sen beni,
Her gün senin yokluğun koşuyorum,
Sanma ki yokluğuna alışıyorum,
Ben kaderimle savaşırken,

Her gün bin kez ölüp ölüp diriliyorum,
Geçen zamanı geri çeviremiyorum,
Hiç birşey olmamış gibi davranamıyorum,
Senin gibi gurursuz olamıyorum...!