Sanmaki Şiiri - Turgay Çobanoğlu

Gün olur dönersen sanma ki bu kalp seni sever
hala o masum çocuğun yüreğini taşıyor musun
mazi de bir roman vardı bilmem hatırlıyor musun
hani bizim sokağın bitmeyen yolları vardı..
daha başındayken beni terk edipte gittiğin
sen yokken o yolun sonuna tek başıma geldim
yükü acıyı hep seven mi kederli kederli çeker
bak sensiz de yolun sonundayım..
Bekleme artık ben o eski asi çocuk değilim.....
Ne sevecek halde ne de sevilecek haldeyim...