Sanmaki, gülüşünü unuttum diye,
Terkedişin yürek dağlamadı sanma.
Sanmaki düşünüp ağlamadığımı,
Kırık bir kalp acısı çekmediğimi sanma.
Sanmaki seni gecelerde unutacağmı,
Güneşin erittiği kar misali
Yok olup ruhumdan çıkacağını sanma.
Bu can senindi, seninle yaşıyordu.
Seninle nefes alıp seninle hayata bağlıydı.
Sanmaki sensiz bir hayatı yaşayacağımı,
Sürüp giden bahtsız, şansız bir hayatı,
Yaşayacağımı hiç sanma.
Kayıt Tarihi : 28.12.2008 18:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Çepe](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/28/sanmaki-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!