Sanma Yardan Kaçarsın Şiiri - Kemal Berk

Gündüzün gözünde, sanma yar'dan kaçarım
Utancımdan çaresizce naçarım
Kalabalık içinde, sözü her an saçtıkça
Göz altından gizli gizli baktıkça
Belayı davet edip, sanki kucak açarım
*
Gündüzleri ayrı bir zevk, haz veriyor ruhuma
Kokladığım her nesne, her nefes, sevgilim onuruna
Sandım ki ermiştim, ikinci baharıma
Oturdum ağladım böyle geç kalışıma
Seviyorum dedikçe belaları saçarım
*
Karanlık geceler örtü gibi kaplarken
Yapmadım hesabı,
Ay’la yıldız ışık saçarken
Oldum bir kelebek sevgi ile coşarken
Sen birsin, sen teksin, diye sevdalarla coşarken
Sevdama şahit oldu, bütün börtü böcekler
Gizlilik kalmayınca, hemen ordan kaçarım
*
Anladım ki gizlilik, çok da iyi değil ki
Canlı cansız varlığa, bakmak için eğil ki
Gördüğüm güzellikler, gönlüme ediyor meyil ki
İnanın ey kardeşim, niyette istemem kötü bir feyil
Ben bilirim kendimi, ruhum özüme kefil
Sevdamızı demeye inan bende naçarım
*
Ben sevda doldum şaşkın şaşkın bakarım
Şarabı içmeden, aşkın sarhoşu oldum
Bedenim değil, yüreğimi yakarım
Hak yolu bir bilim, ruhumla o yöne akarım
*
Aşka gelen dillerim, sevdaları söylerken
Kötü sözden kaçarak, güzel sözü ederken
Yaradanım Hak birdir. Yüreğimle severken
Külözü, bu sevdanın yoluna göz kapatır dalarım
Kemal'eren /Kemal Berk