Sanma suskunluğum korkudan
Sanma mahmurluğum uykudan.
Yorgunum, yorgunum yaşamaktan.
Dinlenmek,dilenmek mi hayatı?
Öyleyse kime el açmalı?
Sanma çaresizim.
Sanma yaşamdan habersizim.
Yorgun da olsam,
Beceremem hayatı dilenmeyi.
Öğrenmişim ki sabretmeyi
O nedenle sessizim.
İsyanlarım,
İçimde potansiyel enerji.
Duygularım dinamit gibi.
Bekle beni hayat,bekle beni,
Mutlaka,
yeneceğim seni!
Kayıt Tarihi : 13.11.2005 19:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)