Sanma ki öyle Şiiri - Necip Yılmaz

Sanma ki öyle,
Bitiş aniden
Aniden yeniden
Açılır kapılar
Tebessümler ışıldar gökyüzünde
Ay ve güneş parıldar
Bir ilkbahar sabahı
Esen meltem gibi
Güller açılır
Gönül bahçelerinde
Kaybolduysa gölgeler
Rabbimin sevgisi yeter

Sanma ki öyle,
Nefes oldukça beden de
Biter her şey birden
Ümitler söner
Sonsuzca
Kutlu Elçi Eyüp'e şifa veren Allah
Görmez seni de
Yeter ki, yakar sürekli
Rabbine

Sanma ki öyle,
Bitmiş her şey
Doğmaz artık güneş
Gece karanlığı sürekli
Fark etmez olsan da yürekli
Tebessüm et ve bekle
Netice ancak emekle
Çırpın, depren
Hisset, yaşa şevkle