sanma ki bağrım da müdavim ağrı
bir adet aspirin alınca geçer
eğer sen cebime bırakma çağrı
lokmalar boğazdan kalınca geçer
önceden sonucu bilmeden direk
her gün akıntıya çekerim kürek
enfarktüs sebebi kabarır yürek
ahvalim bir kahve falınca geçer
çoğalıp insanlık için de riya
mecburen sen bana varmışın güya
gece gördüğüm bu harika rüya
her sabah saat zil çalınca geçer
üçüncü şahıslar özel ve tüzel
ne yazık düşmüşe uzatmaz biz el
içerimiz çirkin dışarın güzel
insan biraz sade yalınca geçer
güçlüyü hakim kıl yoksulu sömür
içim ısıtmıyor malesef kömür
inancım adilce paylaşsak ömür
şekerin kaymağın balınca geçer
köyün de yok idi uyuz eşeği
şimdi çöpe atar ipek döşeği
kibirden burunlar inmez aşağı
kral şah padişah halınca geçer
gün gelip boylanır tomruk dilinir
insan insan olup kendin bilinir
şu yerde gölgeler bile silinir
azıcık derine dalınca geçer
sevgiyle yaparsan gönül kabeni
daralmaz dünyanın boyu çap eni
şu dertler benden yar unutma beni
arada bir selam salınca geçer..
Kayıt Tarihi : 24.3.2014 21:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!