Sanma Ki Şiiri - Ayşegül Tokat

Sanma ki
Ağlıyorum...
Ne geçmişe
Ne söylenen sözcüklere...
Süzülüp giden yalnızca
Bir yaranın daha miras kalması yüreğimde...
Suskunluğun kapattığı kabuk olmayacak bu sefer...
Kanayacak...
Kanırta kanırta... kelimelerin sivri ucunda...
Ihanetin gölgesini hep hatırlatacağım acı'ma...
Unutmak yok...
Isminle beraber ömrüm boyunca anılacak
Akan her damla yaşta...
Ve ben ...
Yeniden
Yeniden baharı yaşayacağım kuruyan dallarımda...
Ve sen...
Hangi şiirin mısralarında geziniyor olacaksın
Yolunu kaybetmiş bir bedevi gibi
Yüreğinin çöle dönmüş
Anlamsız sahralarında...