Sanma ki... Şiiri - Hatice Nayır

Şimdi sustuk ya birbirimize
Gün de batmadı sonra göğümüzde
Yokluğumuza martılar küstü
Bulutların ahı yağdı üzerimize
Ellerimiz bak, nasıl da buz...
Biz şimdi sus pus olduk ya,
Artık sanma ki, biz oluruz.

Şimdi vurduk ya birbirimizi
Kanamalı bir hasta yüreklerimiz
Radyoda yine o en sevdiğimiz şarkı
Adımlarımız yine hep aşka doğru
Masallarımız oysa mutlu sonsuz...
Biz vurduk ya şimdi birbirimizi
Artık sanma ki, var oluruz.

Şimdi gittik ya birbirimizden
Tam sevdasından vuruldu bir çift kumru
Sessizliğimize yenildi saatler
Saymadık kaç asır geçti yokluğumuzda
Kaç asır sonra ortalıktan kayboluruz
Biz gittik ya şimdi birbirimizden
Artık sanma ki, avutuluruz.

Şimdi düştük ya o uçurumdan son kez
Artık sanma ki, doğruluruz.