(sanma) yın ki
herşey sona erdi,
unutuldu,
kapanınca
gülümseyen gözleri.
hissedebilen,
her yerde onu görür
onu okur,
hala özenle yazıyor
kesik uçlu kalemi.
(cafer) di,
sonsuzluğa doğru
sessizce aktı gitti.
geride anılar
kahkahalar,
ve vadisinde silinmeyen izleri....
Kayıt Tarihi : 10.5.2010 11:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
T.O.D derneğinin ,arkadaşım rahmetli Dr. Cafer Sanma anısına düzenlediği sempozyum anısına..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!