Sanma Şiiri - Üzeyir Aydın

Anlatamam, anlamazsın
Sanma geri zekalısın
Bırak bende kalsın
Unutmam, unutulmazsın
Lazımsın bana unutamam
Ben başka dala tutunamam
Atsamda benliğimi satamam
Seni dertlerime ortak yapamam
Maziyi de sensiz kenara atamam
Unuttun deyip salağa da yatamam
Sevmese de yüreğin, bakmasa da gözlerin
Silinmez yerleşmiş durur yüreğimde izlerin
Kalbimi kilitlerim, boynumu bükerim
Kaçar giderim, bekleme sakın dönerim
Sanma, dönmem maziye kalbime gömerim
Özlemem diyemem, özlermiyim bilemem
Ben unutamam seni kalbimden silemem
Bu rest bütün sevilip sevmeyenlere
Kalbi dışa kapanmış küflenmişlere
İnsanlıktan nasip almamış silmişlere
Bildim sanan hiç bilmeyen bilmişlere
Değişemem, ben buyum bu olacağım
İçi başka, dışı başka olmayacağım
Kendimi bulacağım zincirleri kırcağım
Bundan sonra hayatımı yaşayacağım

Cebirin defteri

24; ocak; 2009