Sanma Şiiri - Ali Urgan

Kafir Şeytan çıktı bak külahından,
Dertli bir aşığın alma ahından.
Bizârım geceler şu günahımdan,
Kalbim seni birgün unutur sanma.
*
Tepesi dumanlı aşılmaz dağlar,
Dağların ardında bir garip ağlar.
Biz vuslata hasret,hisler tarumar,
Kalbim sensizliği avutur sanma.
*
Dağ başında açmış bir yalnız gülün,
Yüreği titreyen garip bülbülün,
Efsunlu âleme açılan tülün...
Tılsımı bizleri kurutur sanma.
*
Bilmiyorum sevmek, ölmekte neymiş (?)
Murada ererek gülmekte neymiş (?)
Gözlerin sihrine ermekte neymiş (?)
Ölüm bile beni korkutur sanma.
*
Bilinmez, kimsesiz, uzak yerdeyim,
Açılmaz, tılsımlı gizli perdeyim.
Ben öldümde yârim, şimdi sendeyim,
Ne bir güneş, ne yel, kavurur sanma.
*
Ölüm meşrebinden saysanda beni...
Bir lahza koynuna alsanda beni...
Her an her saniye duysanda beni...
Merâmım vuslata kavuşur sanma.
...........
Ali Urgan