SANMA
Kim bilir içinde ne acılar var,
Yandım diyenle de boşuna yanma,
Saçtığı gülücük yuvasına kar,
Tebessüm edeni gülüyor sanma.
Merhamet doludur dışarı atar,
Acıyı yaşarken bin neşe katar,
Yüreği kan ağlar, kendini tutar,
Tebessüm edeni gülüyor sanma.
Gözünden yaş aksa sevincimden der,
Narı ateşini hamur eder yer,
Çünkü düşüncesi ata, evlat ,yar,
Tebessüm edeni gülüyor sanma.
Rol yapmayı bilir anne ve baba,
Yaşam sürecinde gösterir caba,
Hayat roman olur dökse kitaba,
Tebessüm edeni gülüyor sanma.
Giyimi, kuşağı topluma uymak,
Bazı sırlarını istemez yaymak,
Zekiyi yoruyor dertleri saymak,
Tebessüm edeni gülüyor sanma.
16-1-2017 ZEKİ ÇELİK
Kayıt Tarihi : 21.11.2021 21:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!