Sanma Şiiri - Ümit Işık

San(ma) ki bu mahkumiyeti
benimsedi benim özgür yüreğim
ne zaman firara teşebbüs etsem
gardiyan gözlerin engelliyor beni
kaçsam ne zaman senden
tüm yollar U dönüşlü hep sana çıkıyor..

gün gibi ortada aşk
ama sen o ayyüzünle gece misali
karanlık oluyorsun..
gözlerim seni seçemez
sanma
ben karanlığa alışkınım

idam cezamı vermiş gözlerin
kalemimi çoktan kırmış yüreğin
sanma bu karara itiraz ederim
meraklanma
ilmeği saçından sayar
sehpayı devirmesini de bilirim..

yalan yok..
çok bitirdim kafamda seni
seni ne zaman bitirsem
herşeye başlangıcım oldun

San(ma) ki ismin silinmez
meğerse aşkın kalemiyle yazılan yazıyı
silecek silgiyi bulamamış insanoğlu
olsa da kullanamam ki
ismini silmek tövbe(!) haşa..