Şanlıurfa'ya Şiiri - Gülden Işık

Bir ses çağırdı beni Şanlıurfa şehrine
Dedim hiç gitmedim ki nasıl bilem yolunu
Dedi tanımak için alış sabrın fikrine
Bilmezdim huzurunda şeytanın korktuğunu

Eğer ki urfalıysa nemruda karşı durur
Adaletin peşinde asılıdır kisvesi
İbrahim torunları kendi yemez doyurur
Her yüze aynı bakar hoş geldin eyilmesi

Halil hazret olsa da Sara'nın aşkı oydu
Öğretti sevda neymiş yazdı aşk dillerini
Musa'nın deyneğini emenetine koydu
Kuyu dibinde saklar İsa'nın mendilini

Yusuf'u zindanlarda bekleten kardeşleri
El vermiş Urfalıya biraz kıskanç öfkeli
Zindan medrese olmuş öğrenmiş kıymetleri
Hayat-i Harraniyi unutmamış bilgili

Göbeklitepe şahit ilk inanç hanesine
Türk,kürt,arap,alevi,sunniyi ayırmamış
Birbirine tutunmuş on ikiler hepsine
Hiç aman dilemeden kendisini kurtarmış

Ensan ruhuyla yaşar kucak açar düşmüşe
İslamın ilmi olmuş ilk ünüversitesi
Acı,tatlı,çiğköfte marka olmuş görüşe
Kazancı Bedih'idir urfanın yanık sesi
*
Sakin şehir Halfeti,Hilvan'ın güzelliği
Harran ovası aştır,Siverek'le birlikte
Pamuk tarlalarında Akçakale emeği
Ceylanpınar en büyük üretirken çiftlikte

Nabi, Peygamber över huzura çağırılmış
Hikaye,roman yazmış Bekir Yıldız yüzlerce
Mehmet Akif İnan' sa gazeliyle anılmış
Aşk sevgi ortasında Urfa kalmış ünlüce

Doğusunda Mardin var batıda Gaziantep
Kuzeyde Adıyaman yanında Diyarbakır
Güneyi sınır kollar yazları kurak step
Sırtı Toroslardadır kışın ılık takılır.

Zonguldak-31.Temmuz 2018