' Karacadağ Karakolundaki Mehmetler ' e '
Siverek - Diyarbakır, yol üstü Karacadağ,
Bir Karakol önünde, iki direk ve bir ağ,
Mehmet ' ler boş durmuyor, nöbet dışında bile,
Şaşırıyor top bazan, sarsılıyor o file...
Viranşehir ve Harran, sanma dağlar bitecek,
Susuz ve Karakeçi... Sınıra dek sürecek...
Sıfır, Kırık ve Hello,Cinas, Hacco ve Toklu;
Karaca ' ya bir Elif gibi bakan Yavuklu...
Dağetek, Takırtukur... Suyu kumu çok boldur,
Nemrut, Şebeke, Arat... Baraj altı, Bozova,
Kalazan ve Kızıldağ, Küpeli ' ye uzanır,
Nebî Yatağı bura! ... Yer yok başka yoruma! ...
Nebî Yatağı bura! ... Yer yok başka yoruma! ...
Nevzat Bilgiç
Sıla Benim Gurbet Benim
(Memleketime Şiirler)
Kitabımdan
Kayıt Tarihi : 3.10.2010 01:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

KİME NE?
Gün olur takılır deli gönlüm Yunus’un peşine.
Varsam onunla Tapduk Emre’ye
Acep bir nefes istesem verir mi? diye.
Gün olur bir balığın karnındayım sanki ,
Türlü acılar içinde.
Engin denizlerde Yunus ile.
Gün olur yaralarım kanar, azar da azar.
Sızlar yüreğim gizli bir nedenle.
Dertleşirim o zaman Eyyûp ile.
Bana ne ateşler su olur, ne odunlar balık.
Ateşler içinde bulurum kendimi bazen.
Nemrut’un yakmak istediği İbrahim ile
Gün olur kör kuyulardayım sanki
Karanlıklarda, derinlerde Yusuf ile,
Bazen de Yakup ile ağlarım Yusuf’um diye.
Gün olur dolaşırım Kenan ilinde
Çölün sıcağı kavurmaz beni
Deve güderim Veysel Karani ile.
Bazen de giderim Mevlâna’nın yanına,
Dururum ayakucunda.
O’nu dinlerim saygıyla, sessizce.
İşte ben bu yüzden:
“ Yaratılanı severim, Yaradan’ dan ötürü.”
KİME NE?
Naime Özeren
TÜM YORUMLAR (1)