Şavşat Pınarlı Köyü Şiiri - Vezir Pehlevan

Pınarlı Köyünün bilinmez yaşı
Zümrüttür toprağı-kumulu-taşı
Tütüncü Sabri bey esnafın başı
Eski geleneğin tozu kalmamış.

Ta Orta Asya'dan gelmiş kurulmuş
Kendi kulvarında koşmuş yorulmuş
Doksan üç harbinde hesap sorulmuş
Vallahi verecek pozu kalmamış.

Doğusun da çağlar mansurat çayı
Tarihte meşhurdur, küheylan tayı
Kızları gölgeler güneşi-ayı
Kayın-kaynatanın izi kalmamış.

Çiftçisi asla yan gelip yatmazdı
Solunu taşlayıp, sağı tutmazdı
Atatürk devrine çamur atmazdı
Hakkın-hakikatın ruzu kalmamış.

Rahim Efe bazen yoldan şaşardı
Beyhude kükreyip boşa taşardı
Kâmil meclisinde tardan düşerdi
Neslinin irşad-i fazı kalmamış.

Haydar usta severdi toprak-taşını
Teriyle kazandı ekmek-aşın
Hiç sevmezdi fitne-fesat şaşını
Dükkânı-körüğü, örsü kalmamış.

Gençleri anlamaz kotan-pulluktan
Başları kurtulmaz kula-kulluktan
Gelinler bi-haber yoktan-yokluktan
Beylerin evinde forsu kalmamış.

Şimdi ki neslimiz köye gitmiyor
Kapılar kilitli, ocak tütmüyor
Köpek havlamıyor, horoz ötmüyor
Tavuğu-cücüğü, kazı kalmamış.

Pınarlıyı, göç kasırgası vurmuş
Hürriyet Mektebi virane olmuş
Eski ocaklara baykuşlar konmuş
Camide mollası-hacı kalmamış.

Der Vezir, yazmakla sorun bitmiyor
Gerçeği görmeye yürek yetmiyor
Ze kuşağı dersen köye gitmiyor
Eski geleneğin özü kalmamış,
Sohbet muhabbetin sözü kalmamış...
-------VEZİR PEHLEVAN-------