Şanlı Bigadiç'im Şiiri - Mehmet Bicik

Mâzisi çok uzaklara dayanan,
Arkasında tapu gibi kalesi olan,
Olmuş bir çok millete vatan,
Benim şanlı Bigadiç’im..

Uğramış bir çok kavmin istilâsına,
Gelmedik kalmamış halkının başına,
Gelindiğinde 30 Haziran 1920 yılına,
Uğradı Yunan işgâline, çilekeş Bigadiç’im..

Çekmediği kalmadı pis Yunan’dan,
Değerli yiğitleri alındı elinden,
Türklüğe vurulan gâvur belinden,
Nasibini aldı, sitemkâr Bigadiç’im..

Bigadiç’te kalmadı taş, taş üstünde,
Anneler mermi taşır oldu sırtında,
Yiğitlerin de azığı bitti torbasında,
Yıkıldı, yakıldı, virâne Bigadiç’im..

Gelindiğinde 4 Eylül 1922’ye,
Kükredi Bigadiç bütün yiğitleriyle,
Kalmadı bir tek Yunanlı bile,
Temizlendi elden, harâbe Bigadiç’im..

Mehmet der ki: Bigadiç bundan sonra güle,
Eski günler bir daha geriye gelmeye,
Allah nice mutlu günler göstere,
Türklük aşkıyla yanan tüm Bigadiçliye..

10 Eylül, 1994 Kırca