Şanlı 1 Mayıs, Kanlı 1 Mayıs

Solun tüm renkleri,
İstanbul’da, Koca Mustafa Paşa’da,
Daracık daracık sokakların
Vardığı küçük bir meydanda.
Gövdesi kımıl kımıl,
Deniz yıldızı meydan,
Kolları dar yollar,
Ağır ağır dalgalanan.

Sol, Koca Mustafa Paşa’ya akıyor,
Yollar insanları almıyor,
Slagonlar gürül gürül,
Yer gök inliyor.

Daracık daracık yollar,
Sıra sıra eski tip barakalar,
Nefesleri kesilmiş, donmuş kalmış
Korku içinde balıkçılar, manavlar.
Çınlıyor farklı sloganlarla,
Bağırıyor insanlar.

Taksim geçişini
Kesmiş toplum polisi,
Cayır cayır yanıyor
Yıldızın ana gövdesi.
Her tarafta patlayan,
Çatırdayan silahlar,
Canlı insan selinden,
Yıkılıyor dükkanlar.

Kımıl kımıl her yanı,
Sanırsın mahşer günü.
Doğrulup da yerden,
Çevirince yüzümü,
Gördüm O yiğit,
O cesur kadını.

Birden, şimşekler çaktı,
Sanki silahlar sustu,
O, dimdik ayakta duruyordu.
Büyülenmiş kalmıştım.
Gözleri ışık ışık, sağ kolunu istikamet yaptı:

“Ben yürüyorum arkadaşlar, inananlar gelsin”

Çınladı meydan sesinden,
Yürüdük arkasından,
Baktı kaldı amirler,
Alkışladı bizimkiler…

Oy anam oyyy!
Taksim yolu halay dolu.
Çakmak çakmak gözler,
Tomurcuk olmuş yanaklar,
Ne güzel hep beraber,
Oynuyor insanlar.
Yoldaki güzellikler,
Davullar zurnalar,
Çekilen halaylar,
Yankılanan naralar.
Yer gök bayram,
1 Mayıs’ı kutluyorlar.

Güle oynaya vardık Taksim’e,
Orada tanıdım Genco Erkal’ı
Savruluyordu kolları, bacakları.
Şiir okumasını öğretti bize elli metreden,
Çınlıyordu nağmeler, değişik tellerden.

Yıl 1976, Taksim Meydanı,
Kutlanıyor şanlı İşçi Bayramı.
Merak ettim, öne çıkan
O kahraman, o yürekli insanı.
Dediler,
Türkiye İşçi Partisi Başkanı.

Ben görmedim, o gün gibi
Çalıp da oynayanı.
Kıskandı birileri
İşçimin bayramını.
Ertesi yıl aynı yerde,
Aldılar tam otuz dört canı,
Kana buladılar 1 Mayıs’ta
Taksim Meydanı’nı,
İşçinin bayramını.

Yuh olsun, yuhlar olsun.
Ölenlerin toprakları,
Çiçeklerle dolsun.
Ne kadar sorumlusu varsa,
Yazıklar olsun...
Yazıklar olsun...

Not:Öne çıkan kadın,
Sayın BEHİCE BORAN

İSMAİL TEKTEKİN

Emeğin en yüce değer olduğunu bilen, birlikteliğin gücünü ve güzelliğini gören, yaşasın 1 Mayıs, Yaşasın İşçinin ve Emekçinin Bayramı diyen arkadaşların katkıları.

BİR MAYIS

Şikago kıyımından bu yana,
Kenetlendiler tüm dünyada,
Kardeşcesine kol kola.
Sömürüsüz bir dünya uğruna,
Ellerinde flama ve pankartlar,
Dillerinde marşlarıyla,
Yürüyorlar 1 Mayıs alanlarına.
Kim demiş boşuna,
Bu beraberlik,
Bu dayanışma.
Ve
Sıkılmış bir yumruk gibi,
Emek safında saflaşma.
Elbette bir gün,
Yıkacaklar saltanatlarını,
Yıkacaklar başlarına...

Nasıl unutulur?
Bin dokuz yüz yetmiş yedi.
Günlerden Mayısın biriydi.
Senaryolar yazılıp çizildi.
figüranlar,
Aktörler belirlendi.
Yönetmenler, buyruk buyurdu.
Oyun Taksim´de sahnelendi.
Otuz dört can,
Otuz dört savunmasız insan,
Sorgusuz sualsız,
Hain kurşunlarla yerlere serildi.
Böylece;
Faili meçhullere,
Otuz dört can daha eklendi………………. MUZAFFER KALABA