Sanki Yaşamamış, Sanki Yalanım

SANKİ YAŞAMAMIŞ, SANKİ YALANIM
Uzadıkça uzar, bitmez bu gece
Derin hülyalara daldım öylece
Geçmişi düşündüm inceden ince
Sanki yaşamamış sanki yalanım
Heba olan yıllarıma isyanım.

Gözlerim zifiri leyli delerken
Duygular depreşip kıyam ederken
Yapraklar dalına elveda derken
Kesilir takatim, kalmaz dermanım
Ne yâre cana geçmez fermanım

Daralır gökyüzü ufalır alem
Hep gece buluşur kağıtla kalem
Sarar bedenimi ince bir elem
Göklere yükselir ahu figanım
Seneler geçse de bitmez hicranım

Sevdalar namlunun kör kıskacında
Ömür gider gelir hay sarkacında
Kasvetli zamanın dar ağacında
Türkoğlu’yum garipçe bir ozanım
Yarına yetmeye yoktur gümanım.

Dursun Elmas
07.02.2007 / İstanbul