Sanki Sevgili Olmuş… (Şiirlerim)

SEVDALAR TANIDIKTI BİR ZAMANLAR…

Tanıdıktı bir zamanlar sevdalar
Karanlıklar içinde
Süzülen bir ışık
Işıklı yol gibiydi sevdalar
Sonra…
Sonra elinde sihirli değnek
Bir cadı geçti yaşamımdan
Süpürgeden aracına binmiş,
Bir daire çizdi dünyamda.
Güneşimin ışıkları,
Uzayın kara deliklerine,
Aktı, gitti…
Ayım geceleri doğmaz,
Işık vermez oldu…
Ay karanlığa döndü gecelerim.
Bir bir soldu, kurudu
Boynunu bükerek kaldı,
Gönül bahçemin ağaçları.
Bitkileri, çiçekleri,
Gülleri, nergisleri, karanfilleri
Kurudu göllerim, göletlerim

Çıkmaz oldu Nilüferlerim…
Taşlaştı yeryüzümün karları
Kardelen çiçeklerim,
Karları delip,
Güne doğmaz oldu…
Soldular kar altında bir bir.
Mevsimler tek tek,
İç içe akıp birleşti,
Yalnızca, karakışım kaldı…
Ve benim umutsuz, umutlarım
Doğmadan soldular…
Tanıdık sevdalar yabancı,
Seven kalpler sevmez oldu…
Bir zamanlar
Tanıdık olan sevgiler,
Artık, yabancıydı bana…
Aşka bedel değildi ömürler,
Acımasızdı sevgililer,
Bir bir bırakıp gittiler…
Unuttular, unutmaya zorladılar
Gönül unutmadı amma,
Hepsi yalan oldular.

Yâri gördüm bugün
Yüzü gülümser olmuş
Dikenleri ayıklamış gonca gülünden
Dili tatlı
Sözü tatlı olmuş güzeller güzeli…
Edası çok, işvesi bol
Dili Anzer balı
Sözleri süzme bal
Gelişi, gülüşü, hele seslenişi
Pek sefalı olmuş…
Yâri gördüm bugün
Dudakları kiraz rengi
Gözleri sevda masalı
Sevdası yarama merhem
Gülüşü dünyama ışık
Dilleri bir hoş olmuş…
Sözlerinde yıldırımlar
Gözlerinde gök gürültüsünden korku
O ürkütücü şimşekler yok,
Bal arılarından iğneleri alınmış
Dilinin zehiri,
Elini hançeri yok.
Tüm acı verenler gitmiş,
Yok olmuş…
Rüya mı, gerçek mi?
Hayal mi, serap mı?
Yâri gördüm dün akşam vakti.
Elleri okşar olmuş,
Yüzü gülümser…
Güne kavuşan evren gibi
Bir başka dünyadan gelmiş gibi
Güneşe sevdalı dal gibi
Suda yaşayan Nilüfer gibi
Yaz gecelerinde,
Işığa gelen,
Lambaların etrafında durmadan dönen,
Zaman zaman
Yanan lambanın camına yapışan,
Camın sıcaklığı ile
Yanıp intihar eden,
Mevlana’nın semazenleri gibi
Lambanın etrafında semah eden,
Pervane böcekleri gibi…
Döne döne mest olup
Sonrada lambaya yapışarak,
Kendini öldüren,
O ateş böceklerine dönmüş…
Kendisi karanlıkta kalıp
Karanlık evreni
Karanlık dünyayı
Aydınlatmaya çalışan
O ateş böcekleri gibi
Yanar olmuş, söner olmuş, döner olmuş.
Evrende ender bulunan
Yalnızca Karadeniz Bölgesi’nden olan
Her derde derman
ANZER BALI’ na dönmüş…
Vücudumun iskeleti
Canımın canı
Ruhumun eşi
Hayatımın güneşi
Sevgi canımı gördüm, dün akşam vakti…
Sevgilimi
Yârimi
Aşkımı
Sevdamı
Tutkumu
Mutluluğumu
Huzurumu
Sevdayı aynimi gördüm ben…
Sevgililer şahını gördüm dün akşam vakti.
Dili söyler
Yüzü gülümser
Aşkı Anzer
Elleri sever
Gözleri güler olmuş
Onu gördüm dün akşam vakti
Bana düşman değil
Sanki bana SEVGİLİ olmuş…
Benim canım,
SEVGİLİM olmuş.